Je gaat naar je werk, steeds weer opnieuw. Zit je nog op je plek? Past het nog bij jou?
Word je wel gewaardeerd om wie je bent en om wat jij kan? Maak je de wereld een beetje mooier? Heeft jouw werk zin?
Zit je in een fase van je leven dat je niet meer zo goed kan genieten?
Je hebt alles om dankbaar te zijn, maar het lukt gewoon niet. En natuurlijk, er zijn
ook wel nare dingen gebeurd in het leven, maar je vindt zelf dat je daar zo
onderhand geen last meer van mag hebben. Je hele leven al ben je verdrietig,
bang, gekwetst. Dat ben je wel zat.
Je hebt wel wat vrienden, maar om nou te zeggen dat je daar je roerselen van
je ziel kwijt kan: nee.
‘Wat is de zin van het leven?’, vraag je je wel eens af.
Sommige mensen om je heen zie je enthousiast hun leven vieren. Die dartelen
zomaar door het leven. Ze hebben prachtige tuinfeesten met tientallen
vrienden en hun kinderen huppelen daar vrolijk door heen.