Is er een pil voor zelfvertrouwen?
Ik geloof in medicijnen.
Ik geloof (misschien nog meer) in Helende Verhalen.
Daarom neem ik regelmatig een pil, een pil van een boek dan wel.
Ik kan me vaak niet concentreren. Toen ik jong was, ging het lezen me gemakkelijker af.
Maar ik dwing me, en dan lukt het me.
En dan pluk ik er de vruchten van.
Elke dag een paar hoodstukken lezen of naar een luisterboek luisteren.
Zo kan ik het leven weer een stukje verder leven.
En op den duur heb ik een dijk van een zelfvertrouwen.
Dat gun ik jou ook.
Wil jij ook veranderen?
Wil jij niet langer het slachtoffer zijn van de dingen die je meegemaakt hebt?
Wordt het tijd om op te staan, je rug te rechten en te gáán, over nieuwe wegen?
Kijk dan eens naar deze Schijf van Vijf.
En kies voor een gezonder leven.
Zelfvertrouwen en literatuur: Dat haal ik uit mijn boekenkast
Voor deze blog heb ik 5 pillen uit mijn boekenkast gehaald.
Uit elk boek haalde ik één boodschap.Â
De verleiding is groot om er veel meer uit te halen, maar dat bewaar ik voor later, voor in mijn podcats.
Ontdek, al lezend hoeveel zelfvertrouwen en literatuur met elkaar te maken hebben.
Â
De schijf van vijf voor zelfvertrouwen
No. 1. Wandelen in het groen.
‘Ik wil niet leven in de schaduw van wat komen gaat.’
57 jaar is ze, Raynor Winn, als ze dakloos wordt. En samen met haar man, die ernstig ziek is, beginnen ze aan een lange wandeltocht. Over oude wegen, over paden langs de zuidkust van Engeland. Naar een nieuw begin.
Artsen hebben aangeraden voorzichtig te zijn, zich niet te veel inspannen en niet lang te wandelen.
Ze trekken de stoute schoenen aan, en beginnen te lopen, niets te verliezen en soms bang.
Op bijna elke bladzijde zie ik de prachtige, indringende details van het landschap voorbijgaan.
Ik voel de liefde tussen twee oudere mensen, niet uitbundig maar stil en diep.
Het wandelen blijkt helend te zijn voor Raynor Winn. En haar man Moth, gaat zich steeds beter voelen.
Met het verhaal in mijn hart, van twee kwetsbare mensen die  het leven trotseren, pak ik mijn wandelschoenen, mijn dikke jas, en loop. Kou, regen of storm. Het maakt me niets uit.Â
Wat Raynor en Moth kunnen, kan ik ook.
Heb je de diagnose ‘Bang Voor Bewegen’, neem deze pil. Bijwerkingen: o.a. weer vertrouwen in het leven.
No. 2. Jij bent oké, zoals je bent
Het moerasmeisje wordt verdacht van moord. Wie moet het anders gedaan hebben? Ze is raar, vies en heel vreemd. Dan zal zij wel de schuldige zijn.
In dit gevoelige boek ga ik haar, Kya, steeds meer begrijpen.Â
Ze leeft helemaal alleen, achterdochtig geworden door alles wat ze meemaakte, soms voorzichtig vertrouwend, beschadigd, en steeds weer alleen gelaten.
Wat is voor mij de pil van dit boek?
Dat ik de moeite waard ben:
Ik ben niet wat ik heb.
Ik ben niet wat ik doe.
Ik ben niet wat mensen van mij zeggen.
Ik ben geliefd.
Oké dus.
Waardevol.
No. 3. Omarm je gevoelens
Wat een prachtige eenvoudige ode aan de vrouw die het meest betekend heeft in het leven van haar dochter.
Een boek over rouw. Herinneringen, niet opgesmukt, ze zijn gewoon puur. Daarom klinkt dit boek zo echt.
Mensje van Keulen blikt terug en haar hart beweegt de pen, zoals ze zelf schrijft.
Het lijkt zo maar dat ze met het schrijven van dit boek door haar rouw heengaat.
Het is niet alleen maar mooi geweest. Het leven van haar moeder en het leven met haar moeder. Ga het vooral lezen, als je je gevoelens nog wegduwt.
De boodschap: Omarm je gevoelens en je zult geroerd worden.
Misschien zal je eindelijk huilen om je verlies.
Het werd dan wel tijd, hè.
No. 4. Zoek connectie
Het verhaal komt angstig dichtbij.
Hoewel het boek voor het eerst is uitgegeven in 2015, lijkt het net of het over de Corona-epidemie gaat.
Een geheimzinnig virus, vele doden, een gesloten dorp.
En: zoals het op de voorkant beschreven staat:
‘Deze roman geeft je je vertrouwen in de mensheid terug.’
En dat doet de schrijver John Ironmonger.
De Britse Ironmonger, die naast romanschrijver ook bioloog en computerwetenschapper is, verstaat de kunst het sprookje te verbinden met filosofie, religie en wetenschap.
Als hij beschrijft dat er een vreemd Aziatisch virus ontdekt is, vertelt hij over de angst, en ook over de verbroedering.
Samen kregen ze het virus ten onder.
Een hoopvol boek in deze tijd.
En is connectie het andere woord voor verbroedering?
‘Het is nooit goed om alleen te zijn. Maar als het niet anders kan, wees dan alleen met een vriend.’
‘Zoeken naar nabijheid’. Dat bewerkstelligt deze pil. Bijwerking: ‘moed’.
Ik raad het je aan: deze wat bittere pil, met een heerlijke zoetige nasmaak.
Â
No. 5. Ruim je stenen op
Een Surinaams spreekwoord: ‘Als je een steen op de weg laat liggen, struikelen je kinderen erover.’
Misschien struikel je regelmatig over de stenen die je moeder heeft laten liggen.
Wat een werk om dan elke steen waaraan je je stoot, op te ruimen.
En dat is belangrijk.
Zo kan je vrijer leven.
En als je kinderen hebt, doe je dat niet alleen voor je zelf, maar ook voor de generaties na jou.
Zij kunnen zich niet stoten aan de stenen die jij weggeruimd heb.
Weg met die rommel dus.
En dit boek kan je helpen.
Sommige recensies beschrijven dit boek als ‘hard’.
Als ik deze autobiografie lees, dan voel ik onbegrip, ellende en liefde, juist liefde.
Wat een moedige schrijver.
En wat hanteert hij een liefdevolle pen om te beschrijven wat met geen pen te beschrijven is: zijn rotjeugd.
Een vader, vader van drie mooie jongens, die al struikelend de rommel uit zijn jeugd opruimt.
Ik hoop dat je na het lezen van deze pil, weer een beetje leert huppelen, zonder gestoord te worden door de rommel op je levenspad.
Zelfvertrouwen en literatuur.
Pak het uit je boekenkast, haal het bij de bibliotheek of koop het bij de boekwinkel.